Kara dut veya bilimsel adıyla Morus nigra, Güneybatı Asya ve İber Yarımadası kökenli olmakla birlikte, çok uzun süredir kültürü yapılmasından dolayı, doğal yayılış alanı tam anlamıyla bilinemeyen, Moraceae familyasına mensup, çiçekli bir bitki türüdür.

12 m boya ve 15 m ene kadar büyüyebilen, yaprak döken bir ağaçtır. Yapraklar, 10-20 cm uzunlukta, 6-10 cm genişliktedir ve genç sürgünler 23 cm boya kadar ulaşabilir. Yaprakların alt yüzeyleri tüylüdür, üst yüzeyleri ise düzensiz kısa ve sert tüylerle kaplıdır.

Yenilebilir olan meyveleri; koyu mor (neredeyse siyah) renkte, olgunlukta 2-3 cm uzunlukta, birçok küçük drupadan oluşmuş bir küme şeklindedir.

Kara dutun, ilk olarak Mezopotamya'nın ve İran'ın dağlık bölgelerinde yetişmeye başladığı sanılmaktadır. Günümüzde Afganistan, Irak, İran, Hindistan, Pakistan, Suriye, Lübnan, Ürdün, Filistin, İsrail ve Türkiye'ye geniş ölçüde yayılmıştır ve bu bölgelerde Farsça kökenli bir isim olan dut veya şahdut şeklinde adlandırılır. Bu bölgelerde meyvesinden reçel ve şerbet yapımında yararlanılır.

Kara dut, 17. yüzyılda Britanya'ya, ipek böceği yetiştirilmesinde kullanılabileceği düşüncesiyle getirtilmiştir. Ancak ipek böcekleri beyaz dutu tercih ettikleri için bu deneme başarısız olmuştur fakat bu başarısız denemeden geriye evlerin bahçelerinde yaşlı ve büyük kara dut ağaçları miras olarak kalmıştır.